BİR HİKAYEYE DEVAM-1
Sonraki günlerde Meryem içine ekilen o sevda tomurcuğunu sulayıp durdu her gece.İnsan ağlaya ağlaya büyütebiliyomuş bir ağacı bunu öğrendi.Zaman hızla akıyodu ama Tevfik'e ulaşmakta zamanla birlikte ellerinden kayıyodu sanki.Tevfik'in o aralar hiç Tevfikçe olmayan hareketlerini aklı almıyodu Meryem'in.Neden hiç olmadık zamanda hiç olmadık birinin peşine düşerki insan.Halbuki dönüp bakmıştı ona,hatta ve hatta çocuk sevdiğini dahi görmüştü.O kız bırak bi çocuğu sevmeyi gülümseyemezdi bile.Meryem her geçen gün içinde büyüyen ağaca mı kızsa yoksa Tevfik'in bu akıl almaz körlüğüne mi?Bir hikaye başlıyordu oysa hemde tam kalbinin ortasında.Küçücük bir kızdı o daha,ellerinden belliydi zaten kalbinin ufaklığı.O ufacık yere koca okyanus sığdırmıştı az zamanda.Pes etmemeliydi, zaten sevmek sevmek içindi kavuşmak değil ki.O kalbinde okyanusuyla mutluydu zaten ama yanında Tevfik de olsa beraber sulasalarda o ağacı başka hiçbi ağaç yetmese onun boyuna fena da olmazdı.Kantinin önündeydi Meryem.Gördüğü her gözde okyanusunu aradı.Ah bi bilse onu nasıl beklediğini,bi görseydi ona nasıl baktığını belki de çok daha farklı olurdu her şey.O an farklı hayallere daldı Meryem elinde bir kitapla...
***
devam edecek..her güne 1sayfa.
