KANDIRMACA

Gözlerim kamaşa kamaşa yürüdüm
Siz yürüdünüz mü hiç öyle
  güneşe doğru

Kaçırdım yanımdan koşarak geçen
cebimi boşaltan o rüzgarı
Evde hanım bekler diye
 çıkıp giden adamların
Aslında bekar olduğunu öğreneli
çok olmuyor aslında
Hanım derkende,ev derkende halbuki
Yüzünün tüm kasları
Onaylar gibiydi o içindeki dürtüyü


İnsanlar yürüyor
İnsanlar geçiyor
ve bazı yerlerde açıktan
  işgence görüyor cebi parasız insanlar
Nefes almayı haram kılıyor
  o çok konuştuğumuz karanlık eller
Belki bazen ocağa takılı
 bir döner kokusuyla


Bazı yerlere gitmek dahi
Haram belki de bu devirde
-devir dediğimizde işte-üç beş günden teşekkül
  zaman birimi
Belki de artık
Yaşamamalı insanlar
çocukların ağladığı ülkelerde


Adımlar,hızlı hızlı
 paraya koşan adımlar
Sanki herkes çok istekliymişte
Sanki para olmasa yine de orda olacaklarmış gibi
Kandırıyorlar işte ayaklarıyla bile
Artık yalan söylemek için
Konuşmaya dahi ihtiyaç kalmamış gibi


Evet

Allah sonunda
 verdi sanırım belamızı

Kaçıyorum işte,tüm ayaklardan
  korkarak uzaklaşıyorum